Στην αγιογραφική παράδοση της μονής ανήκουν και οι δύο φορητές εικόνες της Θεοτόκου. Σήμερα σώζονται μόνο αντίγραφά τους, που αποτελούν όμως παραδοσιακά κειμήλια, καθώς αναφέρονται στην ευσέβεια των αναμνήσεων.
Η Ελεούσα (1659) έργο του Ιωάννη Ζωγράφου.
Πρόκειται για την Ελεούσα, έργο του Ιωάννη Ζωγράφου, που οι πληροφορίες για τη φιλοτέχνησή της ήσαν γραμμένες στο πίσω μέρος της εικόνας, από τον Ευγένιο Γιαννούλη τον Αιτωλό. Η εικόνα βρισκόταν στη θέση της έως το 1972, αλλά είχε «εξαφανιστεί» πριν από το 1979.
Η νεότερη εικόνα Παναγία Ελεούσα, που σήμερα βρίσκεται στο καθολικό του ναού είναι αντίγραφο του έργου του Ιωάννη Ζωγράφου του 1659.
Κάπως τυποποιημένες οι μορφές, εικονίζουν την Παναγία με αυστηρή γλυκύτητα και με ελαφρά κάμψη του κεφαλιού προς τα αριστερά και το βρέφος με σοβαρό ύφος στραμμένο ελαφρά προς τα δεξιά και με υψωμένο το δεξί χέρι σε στάση ευλογίας.
Η Ελπίς των απελπισμένων. Η εφέστιος εικόνα της Ιεράς Μονής.
Η λατρευτική εικόνα, «Η Ελπίς των απελπισμένων», που εκτίθεται σήμερα στη θέση «Θρόνος της Παναγίας», στο παρεκκλήσι του ιερού Αυγουστίνου, στον χώρο των παλιών δεξαμενών, θεωρείται ότι προέρχεται από αντίγραφο της αρχαίας εικόνας της «Μυρτιώτισσας», φιλοτεχνημένης από το χέρι του Ξένου Διγενή (1491), κατά την αγιογράφηση του αρχικού ναΐσκου και αποτελεί κειμήλιο της μονής.
Η εικόνα είναι ζωγραφισμένη σε πανί εφαρμοσμένο σε ξύλο, το οποίο φέρει στο πίσω μέρος ίχνη από κάψιμο, πράγμα που υποδηλώνει τη διάσωσή της από πυρκαγιά.
Εικονίζει την Θεοτόκο να γέρνει με στοργή το κεφάλι προς το βρέφος, το οποίο αποδίδει με παιδική απλότητα και τρυφερή κίνηση του κεφαλιού προς τη Μητέρα την ανταπόκρισή του, υψώνοντας συνάμα το δεξί χέρι σε στάση ευλογίας. Η εικόνα ξεφεύγει από την τυποποίηση και εικονίζει με θερμότητα την παρουσία των ιερών προσώπων.
Στην προσκύνηση της Θεομήτορος προσέρχονται στη Μυρτιά με ευλάβεια οι πιστοί και συρρέουν στη χάρη της, όταν η εικόνα της μεταφέρεται ως ευλογία και σε άλλους ναούς της χώρας μας.